Czym grozi brak snu?

Dzisiejsze czasy zmuszają nas do bycia w gotowości przez niemal 24 h na dobę, przynajmniej 5-6 dni w tygodniu, skazując nas tym samym na permanentny brak snu. Niestety niedobór snu wiąże się z ryzykiem wystąpienia m.in. otyłości oraz cukrzycy. Ponadto śpiąc mniej niż 7 godzin przez dłuższy czas, ryzykujemy wystąpieniem wielu niekorzystnych następstw ze strony mózgu i ciała. Dlatego też długotrwałych kłopotów z zasypianiem nie wolno ignorować, lecz należy walczyć z nimi i skonsultować się z lekarzem.

Sen jest niezbędny w życiu, ponieważ wspomaga on wiele funkcji psychologicznych i fizjologicznych naszego organizmu. Umożliwia on m.in.: wzrost, naprawę tkanek, proces uczenia się i wzmocnienie pamięci.

Czym grozi permanentny brak snu?

Bezsenność bądź trudności z zasypianiem często są objawem schorzeń psychicznych (np. zaburzeń lękowych, depresji) lub silnego stresu. Przekrwione oczy, odbarwienia skóry, powolność i zwiększone ryzyko wielu chorób stanowią niektóre konsekwencje niedoboru snu. Śpimy coraz mniej – ok. 6 godzin dziennie, przez co stajemy się nie tylko gorszymi pracownikami, ale również schorowanymi ludźmi.

Brak snu zwiększa ryzyko wystąpienia:

• cukrzycy typu 2 i otyłości (zaburzenia metabolizmu glukozy),
• łaknienia przy jednoczesnym zmniejszeniu wydatku energetycznego (większa chęć spożywania produktów wysokoenergetycznych, z dużą zawartością węglowodanów),
• wzrostu masy ciała (spowolniony metabolizm),
• wzrostu nadciśnienia przy spaniu mniej niż 5 h na dobę,
• udaru mózgu,
• depresji,
• bólów wieńcowych,
• bólów głowy,
• zaburzeń miesiączkowania,
• problemów z cerą spowodowanych zaburzeniami hormonalnymi,
• chorób Alzheimera i Parkinsona (przyspieszone i nasilone powstawanie amyloidowych blaszek starczych w mózgu),
• pogorszenia się układu odporności (zaburzenie liczby białych krwinek, aktywności limfocytów),
• zaburzeń układu nerwowego (w czasie krótszego snu połączenia komórek nerwowych nie mogą się odbudować),
• zaburzeń mowy i wzroku,
• zmniejszenia objętości kory mózgowej w niektórych obszarach mózgu, czyli trudności z m.in. zapamiętywaniem,
• drażliwości, roztargnienia,
• obniżenia popędu seksualnego,
• problemów żołądkowo-jelitowych (rozwój nieswoistego zapalenia jelit IBD).

Przyczyną nieprzespanych lub źle przespanych nocy jest często nadciśnienie krwi. U zdrowej osoby podczas snu ciśnienie się obniża, natomiast u chorej ze zbyt wysokim ciśnieniem utrzymuje się na takim samym poziomie, przez co ciężko jej zasnąć. Dlatego też niezbędna jest wizyta u lekarza. W przeciwnym razie ucierpi na tym nasze serce.

Sposobem na bezsenność może być przyjmowanie leków ziołowych na bazie waleriany, chmielu czy melisy, leków syntetycznych (np. melatoniny), wypicie soku z wiśni, którego nasenne działanie udowodnili naukowcy, przewietrzenie pokoju, zażycie ciepłej kąpieli przed snem lub też wysiłek fizyczny na dwie godziny przed oddaniem się w ramiona Morfeusza. Warto również leczyć się z chorób powodujących zaburzenia snu – nadciśnienia, depresji, chorób tarczycy.