Krioterapia

Ammentorp/bigstockphoto.com

Ammentorp/bigstockphoto.com

Niektóre sanatoria mają w swoje ofercie zabiegi krioterapeutyczne. Nazwa „krioterapia” pochodzi od starogreckich słów krýos – zimny i therapeía – leczenie. Można więc powiedzieć, że jest to leczenie zimnem. W krioterapii stosuje się temperatury poniżej 0 °C. Krioterapia dzieli się na miejscową i ogólną.

Krioterapia miejscowa polega na tym, że bardzo niska temperatura działa tylko na określone miejsce zmienione chorobowo. Tę formę krioterapii stosuje się przy leczeniu zmian powstałych na skórze i błonach śluzowych, a także w jamie brzusznej. Do krioterapii miejscowej służy specjalne urządzenie z dyszą, której wylot kieruje się na chore miejsce. Odczuwamy zimno, ale zabieg jest bezbolesny.

Natomiast krioterapia ogólna to poddawanie całego ciała temperaturze od –160 do –100 °C przez krótki czas – do 3 minut, w specjalnej komorze kriogenicznej. Naturalną reakcją organizmu na zimno jest zwężenie naczyń krwionośnych i chwilowe zwolnienie przemiany materii. Następnie naczynia rozszerzają się, przez co krew krąży szybciej, a najgłębiej położone tkanki są bardziej dotlenione. Endorfina wydziela się szybciej, a napięcie mięśni się zmniejsza.

Krioterapia działa przeciwbólowo i przeciwzapalnie, wzmacnia układ odpornościowy, ujędrnia skórę, usuwa zmęczenie, poprawia nastrój. Podnosi wydolność organizmu, zwiększa ruchomość stawów i siłę mięśniową, więc jest zalecana sportowcom.

Jak wygląda zabieg krioterapii ogólnej? Do komory wchodzimy ubrani w bieliznę, kostium kąpielowy bądź koszulkę i szorty. Jednak musimy zabezpieczyć te części ciała, które wychładzają się najszybciej – głowę, dłonie i stopy, więc wkładamy też czapkę, rękawiczki i podkolanówki. Najpierw wchodzimy do pomieszczenia z temperaturą ok. –50 °C na 30 sekund, by nasz organizm przyzwyczaił się do zimna. Następnie na 2-3 minuty przechodzimy do komory podstawowej. Tam nie wolno dotykać skóry, by nie powstały rany; musimy też oddychać w odpowiedni sposób (krótki wdech, długi wydech), by do płuc nie dostało się zbyt dużo zimnego powietrza. Po wyjściu z komory idziemy na salę gimnastyczną, gdzie ćwiczymy przez 20-40 minut. Ćwiczenia fizyczne są wtedy dużo łatwiejsze niż zwykle i można skuteczniej poprawić formę; jesteśmy odprężeni i zregenerowani.

Przykładowe wskazania do stosowania krioterapii to: zapalenia stawów, ścięgien i mięśni, zwichnięcia i skręcenia, fibromialgia, choroby neurologiczne, urazy sportowe i pooperacyjne, przemęczenie.

Natomiast krioterapia nie jest wskazana w przypadku m.in. ropno-zgorzelinowych zmian na skórze, niedoczynności tarczycy, niedokrwistości, neuropatii układu współczulnego, ostrych schorzeń dróg oddechowych, dusznicy bolesnej, klaustrofobii, przyjmowania niektórych leków, a także w wieku powyżej 65 lat i poniżej 10 lat.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *